TIMELINE^® Power Pak

Timeline Power Pak zawiera 4 substancje czynne o odmiennym mechanizmie działania.

Pinoksaden zaliczany jest do inhibitorów karboksylazy acetylo-CoA (ACCazy). W roślinie powoduje zahamowania biosyntezy kwasów tłuszczowych w początkowej fazie ich syntezy. Florasulam w roślinie jako inhibitor enzymu – syntezy acetylomleczanowej (ALS) powoduje zahamowanie syntezy aminokwasów rozgałęzionych, w konsekwencji czego dochodzi do zahamowania wielu procesów życiowych, w tym głównie do zahamowania podziału komórek w tkankach merystematycznych. Fluroksypyr należy do grupy inhibitorów wzrostu i rozwoju zwanej syntetycznymi auksynami. W roślinie powoduje zakłócenia procesu podziału komórek. 

Tribenuron metylowy to substancja aktywna z grupy sulfonylomoczników, działająca jako selektywny herbicyd przeciwko chwastom dwuliściennym. Stosowany nalistnie, hamuje wzrost chwastów.

Środek pobierany jest przez liście, a następnie szybko przemieszczany po całej roślinie. 

Głównymi objawami działania herbicydu jest zahamowanie wzrostu i rozwoju chwastów, które następuje w ciągu kilku godzin po zabiegu, jednak widoczne objawy działania pojawiają się po kilku dniach. Do widocznych objawów działania herbicydu na chwasty zalicza się chlorozy (żółknięcie), a w konsekwencji nekrozy prowadzące do zamieranie chwastów.

Pszenica ozima 

• Termin stosowania: BBCH 29-32
• Zalecana ilość wody: 200-300 l/ha. 
• Zalecane opryskiwanie: średniokropliste. 
• Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1. 

TIMELINE FX:

1. Strategia zarządzania odpornością 

Środek zawiera substancje czynne należące do herbicydów z grupy inhibitorów enzymu ACCazy (pinoksaden), florasulam z grupy inhibitorów enzymu – syntazy acetylomleczanowej (ALS) oraz fluroksypyr z grupy inhibitorów wzrostu i rozwoju. Została udokumentowana odporność miotły zbożowej, wyczyńca polnego oraz niektórych gatunków chwastów dwuliściennych na substancje czynne wchodzące w skład środka. 

Stosowanie herbicydów o tym samym mechanizmie działania może prowadzić do wyselekcjonowania form odpornych, dotyczy to również stosowania substancji czynnych należących do odmiennych grup chemicznych, ale o tym samym mechanizmie działania (odporność krzyżowa). 

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia i rozwoju odporności chwastów na herbicydy zaliczane do w/w grup należy zgodnie z Dobrą Praktyką Rolniczą: 

– postępować zgodnie z zaleceniami zawartymi w etykiecie środka ochrony roślin, 

– stosować środek w zalecanej dawce, w terminie zapewniającym najlepszy efekt zwalczania chwastów, 

– dostosować zabiegi uprawowe do warunków panujących na polu, zwłaszcza do rodzaju i nasilenia chwastów, 

– używać rożnych metod kontroli zachwaszczenia w tym rotację upraw, itp., 

– ograniczyć stosowanie środków zawierających substancje czynne zaliczane do inhibitorów ALS i inhibitorów ACCazy do 1 zabiegu w sezonie wegetacyjnym, 

– stosować herbicydy zawierające substancje czynne zaliczane do inhibitorów ALS i inhibitorów ACCazy przemiennie z herbicydami o innym mechanizmie działania, 

– stosować w rotacji i/lub mieszaninie herbicydy działające na kilka procesów życiowych chwastów, 

– informować posiadacza zezwolenia o niesatysfakcjonującym zwalczaniu chwastów, 

– w celu uzyskania szczegółowych informacji skontaktować się z doradcą, posiadaczem zezwolenia lub przedstawicielem posiadacza zezwolenia. 

2. Celem uzyskania najwyższej skuteczności działania środka, dokładnie pokryć cieczą użytkową zwalczane chwasty. 

3. Podczas stosowania środka nie dopuścić do: 

– znoszenia cieczy użytkowej na sąsiednie rośliny uprawne, 

– nakładania się cieczy użytkowej na stykach pasów zabiegowych i uwrociach. 

LUMER 50 WG:

1.  Wyższą z zalecanych dawek stosować do zwalczania chwastów występujących w dużym nasileniu lub w starszej fazie rozwojowej.

2. Silna rosa w trakcie opryskiwania lub opady deszczu wcześniej niż 4 godziny po wykonaniu zabiegu mogą obniżyć skuteczność działania środka.

3. Środka nie stosować:

− na tym samym polu więcej niż jeden raz w sezonie,

− łącznie z nawozami stosowanymi nalistnie,

− w zbożach, w których przewidziane są wsiewki roślin motylkowych,

− na rośliny uszkodzone przez mróz, suszę, szkodniki lub choroby.

4. Podczas stosowania środka nie dopuścić do:

− znoszenia cieczy użytkowej na sąsiednie plantacje roślin uprawnych,

− nakładania się cieczy użytkowej na stykach pasów zabiegowych i uwrociach.

5. Po zastosowaniu środka możliwe jest wystąpienie przemijających objawów fitotoksyczności (m.in. w formie chlorozy, zahamowania wzrostu), które nie mają wpływu na plonowanie zbóż.

6. Środek zawiera substancję czynną z grupy pochodnych sulfonylomocznika. W celu uniknięcia powstawania form odpornych chwastów na substancje z tej grupy należy unikać corocznego stosowania na tym samym stanowisku środków zawierających substancje czynne z grupy pochodnych sulfonylomocznika lub innych, wykazujących ten sam mechanizm działania.

TIMELINE FX

Środek nie stwarza zagrożenia dla roślin uprawianych następczo. Po zbiorze pszenicy ozimej, pszenżyta ozimego i żyta ozimego uprawianych w normalnych warunkach wegetacji, odchwaszczonych środkiem TIMELINE® FX oraz po wykonaniu głębokiej orki można wysiewać lub sadzić wszystkie rośliny uprawne z wyjątkiem roślin korzeniowych, roślin bulwiastych i roślin cebulowych. 

W przypadku konieczności wcześniejszego zaorania plantacji potraktowanej środkiem TIMELINE® FX (w wyniku uszkodzenia zbóż przez grad, choroby, szkodniki lub przymrozki) na polu tym jeszcze tej samej wiosny można wysiewać jedynie rzepak oleisty, groch, sorgo, soję i słonecznik przy zachowaniu 14-dniowej przerwy między siewem następczym a terminem zastosowania środka.

LUMER

Środek nie stwarza zagrożenia dla roślin następczych uprawianych w normalnych terminach agrotechnicznych.

W przypadku konieczności wcześniejszej likwidacji plantacji, po wykonaniu orki można uprawiać rośliny zbożowe, w tym kukurydzę.

OKRES OD ZASTOSOWANIA ŚRODKA DO DNIA, W KTÓRYM NA OBSZAR, NA KTÓRYM ZASTOSOWANO ŚRODEK MOGĄ WEJŚĆ LUDZIE ORAZ ZOSTAĆ WPROWADZONE ZWIERZĘTA (okres prewencji):

Nie wchodzić do czasu całkowitego wyschnięcia cieczy użytkowej na powierzchni roślin.